MARONîLER
İsa‘da “yalnız bir hareket gücü”, “yalnız bir arzu” bulunduğunu kabul
eden Doğu Hıristiyanları’ndan bir gruptur. Bunlar, 7. yüz yılda Aziz
Moran adlı bir ruhani ile önem kazanmış ve 8. yüzyıldan sonra
Maronîler adıyla biline gelmişlerdir. Bunlar, daha sonra eski
inançlarını terk ederek, Kadıköy Konsili’ni kabul ettiklerini
açıklayarak Katolikliğe yaklaşmışlar, 1445’de Florensa Konsilinde
Katolikliği kabul etmişlerdir. Maronîler, önce komşuları olan ve
“heretik” (sapık) saydıkları Hıristiyan gruplarla; sonra Müslümanlarla
çatışmalara girmişlerdir. Önceleri Sünnilere karşı Dürzilerle
işbirliği yaparken, sonraları onlarla da kanlı kavgalar yapmışlardır.
Maronîler Ayinle ilgili kitapları için Arapça’yı kabul eder , fakat
Süryani harfleriyle yazarlar, ibadetlerde Süryanice’yi kullanırlar.
Papazların takdisten önce evli olmalarına izin verirler.
Günümüzde Maronîler
Dünyanın çeşitli yerlerine dağılmış olmalarına rağmen, bugün Suriye ve
Lübnan’daki katolik cemaatini teşkil etmektedirler. Maronîler’in
sayısı, Suriye ve Lübnan’da yaklaşık 400.000 ; Mısırda ise 15.000
civarındadır.
|